این روزها متدین ها ، آزاده ها ، روشنفکرها  و تقریبا همه از هتاکی روز عاشورا نسبت به امام حسین(ع) غمگین هستند . فارغ از سیاست و مسائل مربوط به آن چه شده است که جامعه ما اینقدر بی پروا و بی ادب شده است ؟ توهین به دیگران در ناخودآگاه هر کسی ممکن است وجود داشته باشد اما چه شده که این فرهنگ این گونه علنی میشود  از خلوت به جلوت آمده و متعلقش از یک فرد عادی تبدیل به مقدسات ما میشود ؟ به نظر من خود ما کم کم این مراحل را در جامعه ارائه کرده وپیش روی مردم نهاده ایم . وقتی در یک نظام دینی رییس جمهور در فراگیرترین رسانه دو آیت الله - بالاترین عنوان دینی در حوزه مردان دین  - را به راحتی مورد توهین قرار داده و آن ها را طلحه و زبیر مینامد واز آن سوی  مخالفان همین رییس جمهورـ که رییس جمهور یک نظام دینی است ـ وی را با یک حیوان مقایسه میکنند ، دیگر جایی برای نقد اصولی و عالمانه وفارغ از غوغا وهوچی بازی نمیماند . روش نقد هم میشود روش هتک . عده ای به جای آن که رفتار ها نقد کنند افراد را هتک میکنند . دیگر عادی میشود وقتی فرهنگ مبتنی بر توهین وتحقیر شد ، افراد به طور ناخودآگاه از این سلاح استفاده میکنند و به جز توهین چیزی در دهان ها نمیچرخد . کار به جایی میرسد گه عده ای از خدا بی خبر به اصلی ترین رکن فرهنگ شیعی هم توهین میکنند . متاسفانه این بستر سازی منفی همچنان ادامه دارد . امروز صبح  هم در راهپیمایی شهر ما یزد  که مردمش به آرامی ونجابت شهره اند عده ای شعار میدادند : «مرگ بر سه خائن اجنبی ،موسوی و کروبی وخاتمی» .ازآن طرف هم دیدیم چه شعارهای موهنی که در این ایام به بالاترین مقام های دینی و سیاسی کشور داده شد . هتک حرمت هتک حرمت می آورد چه بخواهیم چه نخواهیم . امید آن که روزی خردورزی، تحمل و نقد جایگزین هوچی گری، جوگرفتگی و هتک شود.

مقاله
خطیب شهر
[عناوین آرشیوشده]